de bruiloft

Sinds deze week hebben de jongens na het nachtgebed televisie/filmverbod gekregen en moeten de jongens gaan slapen. Dit is n.a.v. het gesprek wat ik (Franka) heb gehad met Paul. Nou vinden we dit wel heel streng, omdat het en vakantie is en er ook jongens van 16 t/m 19 jaar bijzitten die dus ook om 21:00 uur moeten pitten. Het is wel lekker rustig nu.
We wilden deze week naar het strand en we zitten deze week steeds achter de kont van een medewerker; hij regelt namelijk de chauffeur. Steeds komt er iets tussen waarom het niet lukt. We schuiven daarom steeds een dag op (we zouden aanvankelijk zat. 15 mei al gaan) Nu hadden we besloten donderdag te gaan, begint het woensdag echt keihard te regenen en te waaien. Er is echt een enorme tak afgebroken en is gelukkig op de schutting van Karunalaya gevallen. Verder kun je nergens meer normaal lopen, want water wordt niet goed afgevoerd, mooi gezicht hoe mensen door de straten rijde, lopen en fietsen. Wij zijn ’s avonds even gaan winkelen en wij liepen tot onze enkels door de straten. En dan te bedenken dat het maar 1 dag heeft geregend. Trouwens wat wel heel erg fijn is, is dat het hierdoor heel erg afgekoeld is. Je merkt dat je veel meer energie hebt om dingen te doen.
Ook wachten we nog steeds op een datum voor ‘rescue’. We willen heel graag meelopen met het voorstadium van het werk wat wij doen; dit houdt in dat we de straat op gaan en kinderen gaan oppikken in sloppenwijk of van het treinstation. Maar ook dat lukt steeds niet… we krijgen niet echt helder hoe dit komt.

Veel programma is deze week niet doorgegaan omdat ze zich allen moesten voorbereiden op hun acts, maar dat gaf niet, ze werken toe naar een groot doel, de bruiloft!
Verder is ons gevraagd om een dans in te studeren met een aantal jongens en dit op te voeren met de bruiloft. Natuurlijk is dit een Nederlands liedje (nou ja Belgisch, maar dat horen ze toch niet, ghighi) en we hebben gekozen voor ‘Kuma he’ van ‘k3’. De jongens nemen het vrij serieus en komen vaak met de vraag of we weer gaan oefenen. Veel herhalen, daar houden ze van en wij waren aan het eind van de week best trots op ze!

Vrijdag was ook weer speciaal. De coöordinator van de jongens zei tegen ons dat game niet door kon gaan, want ze moesten oefenen, maar film kon dan wel doorgaan. Op tijdstip game kon game ineens wel doorgaan, maar werd de film gecanseld...maar mogen we morgen film draaien… Zaterdag had een andere medewerker gezegd dat ze vroeg naar bed moesten, dus dat er geen film zou zijn... Weer een andere medewerker kwam zich ermee bemoeien en zei dat de jongens eerst moesten oefenen voor de bruiloft.... Uiteindelijk hebben ze wel film gekeken... Het kan maar zo weer omslaan. Soms is het wel ECHT irritant!

Zondag was de bruiloft. Twee uur van tevoren kregen we de vraag of wij de bruidspaar auto even wilden versieren met bloemen e.d. Wij moesten bedenken hoe en anderen zouden ons helpen. Hallo?? Hebben we allebij nog nooit gedaan, dus dat hebben we even omgedraaid. Jullie bedenken het design en wij helpen jullie wel... ze vragen het ook niet even wat eerder ofzo. Maar goed, we helpen heel even geholpen met bloemen knippen en de rest hebben zij gedaan. Hij zag er uiteindelijk best mooi uit! Wij hebben vandaag onze eerste sari gedragen; je kunt er een hele workshop voor geven om deze sari’s aan te krijgen. Een van de vrouwen die ons hielp met omwikkelen, zei ‘freedom’ bij het dragen van een sari. Wij voelde ons meer een mummie in de woestijn. Alles plakte aan je benen en bij elke stap moest je uitkijken dat je niet valt (Ik ben 2 keer gestruikelt). En we kregen een bindi (rode plakker stip) op ons voorhoofd.. even wennen, maar iedereen vond ons er prachtig uitzien!
De bruiloft zelf was iets minder bijzonder (lees= cultureel bijzonder) dan dat wij ons hadden voorgesteld. Dit kwam omdat het een katholieke bruiloft was, dus niet heel erg anders dan je in Nederland zou kunnen meemaken. (los gezien dat de dochter van de president ging trouwen, dus dat het wel een hele grote bruiloft was met veel chique de frique). Eerst was de dienst en daarna volgde het feest zelf op een andere lokatie. Beetje sneu alleen dat van de 4 acts (vanuit Karunalaya) er maar 2 acts zijn doorgegaan omdat ze in tijdnood zaten. Al die voorbereiding voor niks, ze hadden allemaal kostuums gehuurd en alle jongens hadden make-up op. Wij vonden de make-up er echt niet uitzien; witte poeder, mascara, lipstick, een beetje too much, maar oo zo blij dat ze waren. Ze hadden er wel echt werk van gemaakt. Fantastisch om al die trotse gezichtjes te zien. De bruiloft zat goed in elkaar en alles zag er prachtig uit, het was echt genieten!

Wist je dat:
- dat we woensdag (toen het zo hard regende) voor het eerst niet hebben gezweet!
- Een sari een kledingstuk (een lang stuk doek van ± 6 m lang) voor de Indiase vrouw is wat op een speciale manier omwikkelt wordt.
- Wij diep respect hebben voor al die Indiase vrouwen die dit wekelijks of misschien wel dagelijks dragen in dit snikhete weer.
- We ons blijven verbazen als iets 3 uur uitloopt (bijv. De generale van de acts van de bruiloft), zij dat de normaalste zaak van de wereld vinden.