Kerala, laatste reisavonturen!

16 juli nemen we de slaapbus; dit keer een ‘pushback’ stoel; dit betekent dat de leuning maar een klein stukje naar achter kan. Overigens was het ook een ‘government’bus, dus zaten we net even wat krapper dan een ‘private’ bus. Ruth had een leuning die alleen maar in de half lichtstand kon. Ook niet erg prettig, als je eerst gewoon wil zitten. De volgende dag konden we ons weer uitvouwen, helemaal in de kreukels; weer bijna geen oog dicht gedaan. Reizen in India blijft een belevenis.
In ‘Kochi’ in de deelstaat ‘Kerala’aangekomen vinden we om 4:30 uur `s nachts een hotel voor een goede prijs. Er is nog maar 1 kamer vrij, vanaf 08:30 uur is er nog 1 kamer vrij. Het is prima als we de eerste 3 uur met zijn vieren op 1 kamer slapen; 3 in bed en 1 op de grond. Fantastisch dat dat mag en kan! In Kochi hebben we een dagtrip gemaakt; heerlijk toeristisch. We hebben in 2 verschillende boten gezeten over de ‘Kerala backwaters’. Ook hebben we gelunchd met allemaal andere toeristen ergens in de natuur aan de kant van het water.
Van Kochi zakken we steeds meer af naar het zuiden langs de kust.
In Alleppey/Alappuzha zitten we in een hotelletje waar het personeel soms in geen velden of wegen te bekennen is en als ze er wel zijn, we luide muziek horen. Ach, dat heeft ook wel wat. Opvallend is dat ze er veel winkels hebben met parapluen. We besluiten met zijn viertjes de boot te nemen naar Kottayam over de ‘Kerala backwaters’; in de meest lelijke en oeroude boot die over de prachtige backwaters durft te varen. Maar wat een prachtig uitzicht; rieten boten waarin je kunt overnachten; de zogeheten ‘houseboats’, vrouwen die werken op rijstvelden, palmbomen, heel veel groen en zo nu en dan een felgekleurd huisje. In Kottayam hebben we alleen in het koffiehuis gezeten; volgens Abi en Jolijn is de koffie erg waterig. Het personeel is wel fantastisch; ze zien er ook prachtig uit met hun typische kleding. Verder zien we in Kerala ook veel huisjes met dakpannen, dat doet ons enigszins weer aan Nederland denken. De laatste avond (20 juli) willen we alcohol kopen bij de lokale drankzaak; als we aankomen, worden we enthousiast naar binnen gehaald, terwijl alle andere klanten buiten achter de tralies wachten.

De volgende dag (21 juli) vertrekken we richting Trivandrum (/Thriruvanathapuram…waarom bedenken ze van die lastige namen?). We zaten in een kleine Riksja met zijn vieren en al onze bagage; geloof me, eigenlijk past dat niet. Maar wij kregen het voor elkaar. Hoezo Nederlanders zijn zuinig…en wat hebben we gelachen tijden de rit. Trivandrum zelf was niet erg bijzonder; veel winkels sloten vroeg; internet was lastig te vinden, terwijl we normaal op elke hoek van de straat wel een cafe vinden. De volgende dag besluiten we met zijn viertjes naar ‘Nyerdam’ te gaan; een soort wildlife park. Het was meer een natuurpark met een dam. Een man sprak ons aan; hij bleek een weeshuis te hebben met 10 jongens. We zijn uitgenodigd om langs te komen; dit leek ons leuk om te zien. Het was een klein huisje aan het water; ze hadden 2 koeien. We hebben een rondleiding gekregen; daarna kregen we tjai (thee met suiker en melk) en lekkere hapjes. Hij en zijn vrouw zorgen voor de jongens, ook hebben ze nog 2 eigen kinderen. Het leek ons een pittige taak om dat met z’n tweeen te runnen.
Als we dieren wilden zien, moesten we weer naar een andere plek. Aangezien de boot erg duur was naar de leeuwen, hebben we dat niet gedaan. Wel hebben we de Riksja genomen naar een olifantenresort; fantastische rit door groen, schattig kleine dorpjes en hobbelige smalle zandpaadjes; erg mooi. Ze noemen het een rehabilitatiecentrum voor olifanten; Er zijn er daarentegen maar 4 en de olifanten zaten ook nog eens vast aan een ketting. We hebben ze mogen voeren; ook de babyolifantjes, dat was wel erg leuk om zo dichtbij die beesten te kunnen komen. Best triest om te zien hoe een baby olifant steeds dwangmatig zijn kop heen en weer beweegt.
Diezelfde dag vertrekken we nog vanuit Trivandrum; op naar ‘Kovalam’; de laatste plaats voordat we weer naar Chennai vertrekken. Snik, snik, wat gaat het hard. We worden blij van het strand, de palmbomen. Het zand is hier echter wel zwart. Verder is er een boulevard met allerlei toeristische winkeltjes, verkopers met ‘sjals’ en fruitverkopers; vrouwen met manden op hun hoofd. Heerlijk om even de toerist uit te hangen. Het weer is ook eindelijk beter; daar worden we erg blij van na 2 weken regen. We hebben heerlijk genoten van het eten (Ruth met name van de pasta’s en milkshakes) en het chillen met de meiden.
Vandaag, 24 juli, nemen we de trein richting Chennai; een rit van 16 uur. 25 juli eind van de ochtend komen we in Chennai aan. Dan hebben we onze laatste dagen op het project. Het eind zit eraan te komen. Weer terug naar onze jongens.

Wist je dat…
- Wij (met Jolijn en Abi) na 1,5 week nog steeds met zijn vieren reizen en nog steeds de grootste lol hebben met elkaar.
- We poncho’s en paraplu’s hebben aangeschaft omdat het nogal veel regent. (ja wat wil je met de moessontijd)
- Wij meer onze voeten hebben gezien, dan de omgeving (aangezien we bij elke stap plassen proberen te ontwijken).
- We in Kochi eigenlijk alleen water, regen (dat is eigenlijk ook water) en reisbureau’s hebben gezien.
- Wij voor maar 10 roepies (€0,13) p.p. een bootvaart van 2,5 uur naar ‘Kottayyam’ hebben betaald.
- De dure variant van een huisboot een ‘Kettuvalam’ is en de prijzen bij 5000 Roepies (bijna100 euro) starten voor 1 beds houseboat trip van 8 uur.
- Franka niet de rol heeft gekregen voor de Bollywood film. (jemig, zelfs voor een rol waarin ze alleen hoeft te zwemmen en niets hoef te zeggen, ben ik niet geschikt. haha)
- Wij in Kerala in elke plaats naar een ‘Indian coffee house’ zijn geweest.
- Franka voor het eerst haar slippers heeft laten repareren; dit doen ze in India werkelijkwaar op elke hoek van de straat. (voor 0,33 eurocent)
- Dat de slippers na een dag alweer kapot waren.
- Ze in Alleppey aan de straat ook veel paraplumakers hebben (zie foto).
- Wij niet begrijpen waarom ze voor veel plaatsen hier 2 namen hebben (als het nou niet ook nog van die ingewikkelde namen waren)
- Ruth de meeste drank op heeft gedronken van de fles die we hebben gekocht (en dat dat zorgde voor hilarische momenten)
- in Trivandrum het bed zo hard was dat je beter op de grond kon slapen.
- Franka het zo leuk vindt om te reizen, dat ze besloten heeft om naar Thailand te gaan.