Onze eerste grote activiteit

De voorbereiding voor ons wekelijks programma is klaar en we hebben besloten om zaterdag (24/4) met een groot spel te beginnen en dan maandag officieel te starten met ons zomerprogramma. Vrijdagochtend hadden we een elastiek meegebracht en hebben we met een aantal kinderen ouderwets elastiek spelletjes gedaan. Zo leuk om met een zo `simpele` activiteit allemaal glunderende gezichten te zien. Bij ons kwamen allerlei jeugdherinneringen naar boven. Zo hebben we ook nog touwtje gesprongen. De kinderen pikken het snel op. De meeste jongens springen ook gewoon op blote voeten en dan hebben we niet een mooi groen grasveldje, maar een bloedheet opppervlakte met zand en allerlei stenen. Wij kunnen er amper op lopen.
Toen we voorbereidingen troffen, zijn we ´s middags in slaap gevallen. We merken dat het warme weer veel energie van ons vraagt. Je werkt zo ongeveer 2 keer zo langzaam dan normaal. ´s Avonds slapen we ook niet echt goed, zelfs ik (Ruth) niet. Maar ´s avonds blijft het gewoon minimaal 34 graden op onze kamer.
´s Avonds was het afscheid van Erik, hij was de afgelopen maanden vrijwilliger geweest op Karunalaya. Tijdens het afscheid was het heel vertederend om te zien hoe een aantal jongens om de beurten gingen staan om een afscheidswoordje naar Erik te doen. Na dit afscheid werden we uitgenodigd om bij Paul (projectleider van Karunalaya) en Bakiam (zijn vrouw) te eten. Het was erg leuk om hun huis te zien om zo een beter beeld te krijgen hoe de mensen hier in India wonen. Zo zie je ook gelijk weer dat het hier heel normaal is dat hele families bij elkaar wonen. (Zij wonen er met zijn zevenen). Bakiam heeft een overheerlijke maaltijd voor ons klaargemaakt. Vooral ik (Ruth) heb erg genoten van het eten, omdat er eindelijk eens weinig gerechten met rijst waren. Wat anders is dan in Nederland dat het heel normaal is dat de televisie aanstaat tijdens bezoek, knoerhard ook trouwens. Maar we hebben erg genoten!

De kinderen genieten erg van de allerkleinste activiteiten, zo vinden ze dansen ook echt geweldig. Zelfs als we op Chipz of K3 dansen, dansen ze heerlijk met ons mee. Tijdens het dansen krijgen we veel energie van alle blijde gezichten, en merken we nog niks van ons bezwete lichamen, maar na de dansjes zijn we echt kapot en is geen stukje van ons lichaam meer droog of fris. Maar de boys genieten.

Overigens miste er laatst een jongen. Toen we een oudere jongen vroegen waar hij naar toe was, wist hij niet wie we bedoelden… Later bleek hij weggelopen. Zo was er laatst ook een nieuwe jongen, maar die is ook weer vertrokken. Zo wordt je wel geconfronteerd met het feit dat je met straatkinderen werkt.

Zaterdag hadden we onze eerste grote activiteit. De kinderen vroegen de hele dag naar de activiteit, dus de voorpret was al helemaal goed. Als activiteit hadden we een simpele versie van zeskamp met allemaal verschillende estafettevormen. Wanneer je de foto´s ziet, dan valt er niks meer te vertellen. We zijn om 4 uur begonnen, dan is het toch net een paar graadjes koeler. De uitleg aan de teamcaptains en de jongens gaat via ‘Washand’, hij kan goed Engels. Je merkt wel dat de uitleg 2 keer zo lang duurt dan normaal. Maar wat is de activiteit geslaagd en wat hebben de jongens genoten!
Zondag zijn we verhuist naar de andere kamer met airco, joepie! Wat een verademing om eens niet te zweten als je net onder de douche vandaan komt.

Wist je dat:
• We nu al gewend zijn om altijd warm water te drinken.
• De rijst (die de kinderen 3 x per dag eten), bij Ruth nu al de neusgaten uitkomt.
• Wij altijd op ons hoeslaken liggen, i.p.v. eronder
• Wij bijna meer zweten, dan wij kunnen drinken
• Heel wat mannen rokken dragen (zie foto)